We gaan weer naar Bali

Het is donderdag 17 augustus, einde van de ochtend als we de auto starten die ons en enze backpacktassen naar Schiphol brengt. We moeten om 16.45 uur vliegen en zijn naar ons idee al vroeg op het vliegveld, 13.30 uur. Daar blijkt dat we naar verste vertrekhal 3 en naar de 31e en allerlaatste rij moeten om onze tassen af te geven. Thuis hadden we al ingecheckt. Dat bleek ons helaas geen voorrang of voordeel te verschaffen, want iedereen moest in dezelfde lange rij. Een uur later waren we aan de beurt en het afgeven van de koffers en toch nog nieuwe boardingpassen krijgen was zo gepiept. Van de dame van de incheck kregen we het advies direct door te lopen naar de douane, want het zou erg druk zijn en men zou een uur van te voren al gaan boarden. Voor ons was dit geen optie, omdat ik de sleutels van mijn auto en de parkeerkaart nog aan Eloy wilde overhandigen die op weg was van z’n werk naar Schiphol. Nadat we dat gedaan hadden en na een paar afscheidsknuffels zijn we toch maar naar de douane gelopen. Al met al viel de drukte wel mee. Ruim op tijd gingen we boarden. We hebben het hele vliegtuig gezien, want we hadden plekken op de laatste rij. (Ideaal met maar 2 naast elkaar). De avond-/nachtvlucht, waar we zo nu een uurtje hebben geslapen verliep redelijk voorspoedig. Hoe anders was dat wat we op live TV in het vliegtuig zagen over Barcelona. Afschuwelijk. 

Vroeg in de ochtend, volgens de plaatselijke tijd van Indonesië kwamen we aan op het vliegveld van Jakarta. Na de plichtplegingen van de visastempels en het formulier ‘nothing to declare,’ was het doorlopen door de lange gangen van het vliegveld, waar we via domestic een binnenlandse vlucht naar Denpasar hadden. Langer dan 10 minuten hebben we niet hoeven wachten. Een ideale overstap dus. Daarna was het wachten op de tassen (beschermingshoes verdwenen van één van de tassen) en door de uitgang. Daar stond Madé al op ons te wachten met een bordje met onze namen erop. Madé woont op het zelfde adres als dat van de eigenaren waarvan we het huis en alles wat er bij hoort mogen gebruiken. Hij loodst ons door het drukke verkeer naar Penatih waar we de komende dagen zullen verblijven. We krijgen een rondleiding door dit prachtige huizencomplex met zwembad, spreken wat praktische punten af over het ontbijt en over een paar avondmaaltijden en genieten daarna van een heerlijk maaltijd die snel bij de nabijgelegen warung is gehaald. Met de klanken van het gamelanorkest op de achtergrond, vergezeld door de geluiden van de krekels en de tokeh (gekko), is het nog heerlijk nagenieten van het eten en uitrusten van een vermoeiende dag op het terras van de open keuken, de dapur.